In memoriam juli 2019
Katja werd in 2004 als 18-jarige lid van ons koor. Het begin van een lange After-Eight-carrière. Zingen was haar passie en dat deed ze altijd vol overgave. Eerst in het ensemble, maar later mocht ze ook een duet zingen en in onze laatste voorstelling zelfs een solo. Haar warme stem raakte menigeen. Naast het zingen af een toe een toneelrol of een dansje, ook dat deed ze, al was dat buiten haar comfortzone.
Achter de schermen zette Katja zich ook in voor het koor. Ze was secretaris van het bestuur en jarenlang maakte ze deel uit van de muziekcommissie. Die rol was op haar lijf geschreven. Zoveel parate kennis over muziek, musicalnummers en musicalsterren is ongekend. Kennis die ze graag deelde, niet alleen in de muziekcommissie maar ook aan de borreltafel.
Vorig jaar september stopte ze bij het koor, maar de betrokkenheid bleef. Bij een optreden zat ze op de voorste rij en regelmatig kwam ze nog eens luisteren naar de repetitie. Na de repetitie bleef ze dan om gezellig bij te kletsen. Met Katja erbij was het nooit saai, was het nooit stil.
Nu is het wel stil. Wij zijn heel stil.
Lieve Katja, het koor zat in jouw hart maar jij zit voor altijd in onze harten. We zullen je enorm missen!
In memoriam juli 2019
Anke was regisseur bij After Eight tussen 2011 en 2017. We mochten twee grote en een paar kleine voorstellingen met haar maken. Dat was altijd feest. Wat hebben we gelachen om alle improvisaties. Improvisaties die leidden tot een verhaal, vakkundig door Anke opgeschreven in een script. Anke had de gave om alles uit de koorleden te halen, waarvan men zelf niet wist dat ze het in zich hadden. Uit de comfortzone, spelen, écht spelen, dat leerde ze ons. Maar altijd op een liefdevolle en respectvolle manier.
Anke was onze regisseur, maar ook één van onze grootste fans. Bij de eerste tonen van “Feel” was het altijd Anke die als eerste achterin de zaal, bij de geluidstafel, stond te zwaaien.
Lieve Anke, blijf je naar ons zwaaien vanwaar je nu bent? Dan zingen wij de sterren van de hemel.